ญี่ปุ่นอาจดูเป็นประเทศที่มีวัฒนธรรมเหมือนกันทั่วทั้งเกาะ แต่จริง ๆ แล้ว “คันโต” และ “คันไซ” แตกต่างกันแทบทุกด้าน ตั้งแต่รสชาติอาหารไปจนถึงนิสัยคน
ด้านอาหาร คันโตอย่างโตเกียวมักใช้โชยุรสเข้ม ซุปอุด้งและโซบะจะมีสีเข้มและเค็มกว่า ส่วนคันไซอย่างโอซาก้าและเกียวโตกลับเน้นความกลมกล่อมและกลิ่นหอมของดาชิ เมนูขึ้นชื่ออย่างทาโกะยากิหรือโอโคโนมิยากิสะท้อนความเรียบง่ายแต่น่ารักของวัฒนธรรมกินแบบคันไซ
ในเรื่องภาษา คนคันโตพูดภาษามาตรฐานที่ฟังดูสุภาพและทางการ ส่วนคนคันไซพูดคันไซเบง สำเนียงมีเอกลักษณ์ สนุก และแฝงอารมณ์ขัน คำอย่าง “ほんま?” หรือ “なんでやねん!” กลายเป็นภาพจำของคนโอซาก้าไปแล้ว
นิสัยและไลฟ์สไตล์ก็ต่างกันชัด คนคันโตมักเงียบ สุภาพ และตรงต่อเวลา ขณะที่คนคันไซเปิดเผย คุยเก่ง และเป็นกันเอง อารมณ์ขันของพวกเขาทำให้เมืองคึกคักเสมอ
ในอดีต คันไซคือหัวใจของญี่ปุ่น เมืองเกียวโตเคยเป็นราชธานีมานานนับพันปี ก่อนที่อำนาจจะย้ายไปยังคันโตในสมัยเอโดะ และโตเกียวก็กลายเป็นศูนย์กลางเศรษฐกิจและการเมืองของประเทศจนถึงทุกวันนี้
แม้จะต่างกันแทบทุกด้าน แต่ทั้งคันโตและคันไซต่างสะท้อนสองด้านของเสน่ห์ญี่ปุ่น — หนึ่งคือความเรียบหรูและเป็นระเบียบ อีกหนึ่งคือความอบอุ่นและมีชีวิตชีวา และนั่นแหละคือสิ่งที่ทำให้ญี่ปุ่นน่าหลงใหลไม่รู้จบ
ด้านอาหาร คันโตอย่างโตเกียวมักใช้โชยุรสเข้ม ซุปอุด้งและโซบะจะมีสีเข้มและเค็มกว่า ส่วนคันไซอย่างโอซาก้าและเกียวโตกลับเน้นความกลมกล่อมและกลิ่นหอมของดาชิ เมนูขึ้นชื่ออย่างทาโกะยากิหรือโอโคโนมิยากิสะท้อนความเรียบง่ายแต่น่ารักของวัฒนธรรมกินแบบคันไซ
ในเรื่องภาษา คนคันโตพูดภาษามาตรฐานที่ฟังดูสุภาพและทางการ ส่วนคนคันไซพูดคันไซเบง สำเนียงมีเอกลักษณ์ สนุก และแฝงอารมณ์ขัน คำอย่าง “ほんま?” หรือ “なんでやねん!” กลายเป็นภาพจำของคนโอซาก้าไปแล้ว
นิสัยและไลฟ์สไตล์ก็ต่างกันชัด คนคันโตมักเงียบ สุภาพ และตรงต่อเวลา ขณะที่คนคันไซเปิดเผย คุยเก่ง และเป็นกันเอง อารมณ์ขันของพวกเขาทำให้เมืองคึกคักเสมอ
ในอดีต คันไซคือหัวใจของญี่ปุ่น เมืองเกียวโตเคยเป็นราชธานีมานานนับพันปี ก่อนที่อำนาจจะย้ายไปยังคันโตในสมัยเอโดะ และโตเกียวก็กลายเป็นศูนย์กลางเศรษฐกิจและการเมืองของประเทศจนถึงทุกวันนี้
แม้จะต่างกันแทบทุกด้าน แต่ทั้งคันโตและคันไซต่างสะท้อนสองด้านของเสน่ห์ญี่ปุ่น — หนึ่งคือความเรียบหรูและเป็นระเบียบ อีกหนึ่งคือความอบอุ่นและมีชีวิตชีวา และนั่นแหละคือสิ่งที่ทำให้ญี่ปุ่นน่าหลงใหลไม่รู้จบ